środa,
Leon Kazubski
Leon Wiktor Atanazy Kazubski urodził się 23 lutego 1890 roku w Gorlicach. Uczył się w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku, w 1909 roku zdał egzamin dojrzałości i podjął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. Już w czasach szkolnych angażował się w działalność niepodległościową, działał w polskich organizacjach młodzieżowych. W 1909 roku wstąpił do Polskiego Związku Wojskowego oraz do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, później był działaczem Polskich Drużyn Strzeleckich.
W 1913 roku odbył roczną służbę wojskową w Armii Austro-Węgier, w jej ramach odbył kurs szkoły saperów w Villach. Po wybuchu pierwszej wojny światowej powołano go do armii austriackiej. Cztery lata spędził na froncie, pod koniec służby już w stopniu porucznika trafił do garnizonu w Przemyślu, gdzie tworzył wśród polskich żołnierzy struktury Polskiej Organizacji Wojskowej. Po donosie trafił do aresztu, jednak niedługo potem Polacy przejęli władzę w Przemyślu.
Wkrótce rozpoczęły się polsko-ukraińskie walki o Przemyśl. 5 listopada 1918 roku pułkownik Władysław Sikorski powierzył mu stanowisko komendanta Przemyśla. 10 listopada z odsieczą do miasta dotarli żołnierze majora Stachlewicza, dwa dni później Polacy opanowali całe miasto. 13 listopada porucznik Kazubski został dowódcą 10. Pułku Piechoty, jednak dwa tygodnie później odwołano go z tego stanowiska.
Po zakończeniu walk o granice Rzeczpospolitej dokończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Jako inżynier mechanik podjął pracę w przemyśle naftowym. Pod koniec lat dwudziestych został kierownikiem referatu w Biurze Wojskowym Ministerstwa Przemysłu i Handlu. W 1938 roku przeszedł do Ministerstwa Komunikacji. Na początku 1939 roku otrzymał awans do stopnia majora rezerwy. Jego losy podczas drugiej wojny światowej nie są znane. Od 1960 roku mieszkał w Warszawie i pracował jako inżynier w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Zmarł 15 stycznia 1979 roku w Warszawie.
